Primera Semana

Hola :)!

De eerste week in Spanje is alweer voorbij en ik zal jullie een beetje bijpraten over wat er allemaal is gebeurt!
Vrijdag 30-8 heeeel HEUL vroeg brachten papa, mama en Heleen me naar het vliegveld, zwaai, zwaai, knuffel, knuffel, kus, kus..
Toen ik in de rij voor de douane poortjes stond en me een beetje droevig bedacht dat ik ze de komende tijd alleen nog zou zien via Skye kwamen ze ineens weer te voorschijn achter een raam bij een of andere nood trap! Nog meer zwaaien en hand en vlieg kusjes geven :).
De jongens die achter me stonden vonden het erg grappig: ' Ahh that's so cute.. your first time away from your parents?'
'No.. i'm going to stay away for almost half a year..'
'Well they look glad to be rid of you, dont they? ;)'
'No! We are going to miss each other a lot!'

Voor ik het vliegtuig is stapte nog een laatste keer zwaaien en BAMOS :)!
In het vliegtuig zat ik naast een man met ongetwijfeld ongelofelijk veel kwaliteiten, maar helaas niet de enige kwaliteit die mij op dat moment interesseerde: een prettige lichaamsgeur. Gelukkig was onze reis heel kort :).

En toen de eerste week Madrid, die is echt omgevlogen!
Eerste twee nachten sliep ik in een Hostel, alleen maar leuke mensen ontmoet je daar :) erg fijn! Vanaf zondag logeer ik bij twee Spaanse hermanos :) super aardig en heel oké jongens (don't worry). Hopelijk kan ik hier blijven, ik hou jullie op de hoogte!
Ik hoefde alleen maandag en dinsdag naar mijn stage omdat de kinderen er deze week nog niet zijn.
Dus heb ik de rest van de week fijn te tijd gehad om aan mijn verslagen te werken en rond te kijken in de stad!
El Retiro (het grote park hier) ken ik inmiddels best goed. Ook breng ik best veel tijd door (hoewel 't wel een beetje zonde is van t mooie weer) in de musea (del Prado en Reina Sofia tot nu toe) echt héle mooie dingen hangen daar en het is zo groot dat je niet snel bent uitgekeken.
Mijn nieuwe lievelings-museum-spelletje is vragen aan de mensen die in het museum werken wat hun favoriete schilderij is en waarom. Volgens mij zijn ze niet echt gewend dat iemand ze zo iets vraagt en de reacties zijn dus best leuk, en het is ook nog goed voor mijn Spaans (wat paso a paso langzaam verbeterd).
Opvallend is dat iedereen hier ZO aardig is, een paar voorbeelden:
-Ik had geen beltegoed vroeg aan mensen op straat waar je dat kan komen, de mensen wisten dit niet, en gaven me daarom zomaar een telefoon kaart met vier euro er op zodat ik kon bellen (wilde ze geen geld voor aannemen).
-Als ik in een winkel vraag waar een andere winkel is, loopt de meneer die er werkt gewoon zijn winkel uit met mij de straat door om me de weg te wijzen :).
- Gister ben ik voor het eerst uit geweest hier, (bailar kan hier ook al erg goed),en toen ik op de terugweg eerst in de verkeerde bus stapte bracht de buschauffeur me gewoon even naar de goeie halte (oké dit verhaal heb ik ook al een keer in Nederland meegemaakt, maar toch!!).

Samengevat is het dus heerlijk, me gusta mucho!! :) zelfs verdwalen hier is leuk en ik ben van plan dat nog lekker vaak te doen. Al is dat wel lastiger dan het lijkt omdat elke keer als ik met een bedenkelijk gezicht in mijn kaart kijk er meteen mensen aan komen rennen om me de weg te wijzen.

Hasta luego!
Un beso grande :)

Marieke